Voor het eerst in drie jaar was er weer veel pracht en praal met Prinsjesdag. Een koning en koningin reden met een glazen koets door de binnenstad van Den Haag, waarna de koning gezeten op een troon, de troonrede uitsprak. Later die middag werd de Miljoenennota 2023 aan de Tweede Kamer aangeboden.

De schatkist wordt verdeeld en iedereen leefde nog lang en gelukkig? Was het maar zo. Het sprookje van deze derde dinsdag in september verliest zijn glans tegen de achtergrond van de kabinetsplannen. Terwijl de beursgang van Porsche het nieuws haalt, gaan er kinderen zonder ontbijt naar school en wordt de tweedeling in het onderwijs groter. Leerlingen die minder goed uit de startblokken komen dan zij die de wind toch al in de rug hebben, ondervinden allerlei obstakels op hun weg. In contrast met de economische groei en lage werkloosheid neemt de bestaansonzekerheid en kansenongelijkheid in ons land toe.

Kansengelijkheid staat al jaren hoog op de publieke en politieke agenda. Sinds oktober 2016 is het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap in heel Nederland actief met de Gelijke Kansen Alliantie, vanaf 1 oktober 2018 als het Programma Gelijke Kansen. Toch neemt de kansenongelijkheid toe en heeft de coronacrisis die alleen maar vergroot. De ambitie van het kabinet is om de kansengelijkheid te vergroten, zodat iedereen in Nederland een goed bestaan heeft, ongeacht zijn achtergrond.

Iedere leerling en student moet kansen krijgen om zich optimaal te ontwikkelen, zodat hij mee kan (blijven) doen in de maatschappij en een stevige positie kan innemen op de arbeidsmarkt. Onderwijs is hierbij een cruciale factor.
Het kabinet wil maatregelen nemen om toe te werken naar een eerlijk onderwijsstelsel, met specifieke aandacht voor leerlingen die meer dan anderen last hebben gehad van de coronacrisis. Leerlingen hebben recht op gelijke toegang tot het onderwijs ongeacht waar zij vandaan komen en wat hun ondersteuningsbehoefte is, stelt het kabinet. Leerlingen hebben recht op een ongelijke behandeling, zou ik willen zeggen.

Bij de verdeling van de schatkist voor de komende jaren gaat er €1 miljard naar de verbetering van kansengelijkheid in het onderwijs. Daarnaast is 800 miljoen beschikbaar voor goede leerkrachten, schoolleiders en onderwijsondersteuners en €1 miljard voor kwaliteitsverbetering.

Sprookjes zijn niet waar. Deze investeringen zullen, hoop ik, resulteren in echte veranderingen. Scholen met relatief veel kinderen met een grotere kans op achterstand moeten extra middelen krijgen om goede leerkrachten aan te trekken. En het onderwijs voor deze kinderen moet van topkwaliteit zijn en afgestemd op hun specifieke onderwijsbehoeften.